Brown-Sequard Sendromu, spinal kordun hasarından (miscection) kaynaklanır ve yaralanma tarafında propriopiton kaybına neden olur. Lezyonun zıt tarafında, hastanın ağrı ve sıcaklık hissini kaybedebileceği, bu durumun zaman içinde ele alınmaması durumunda kişinin yaşam beklentisini etkileyebilir.
Brown-Sequard Sendromu, 1850'de durumun tanımını veren Charles-Charles Köpeği'nin adını verdikten sonra hala pek çok kişinin hayatını tehdit ediyor. Bununla birlikte, eğer gerekli tüm prosedürlere uyulursa, bu tedavi edilebilir bir durumdur.
Tamamlanmamış bir lezyona yol açan herhangi bir spinal yaralanma kısmi Brown-Sequard Sendromu olarak sınıflandırılabilir ve durum karmaşık hale gelmeden veya tam bir Brown-Sequard Sendromuna dönüşmeden önce derhal harekete geçilmelidir. Bu sendrom, diğer şeylerin yanı sıra, titreşim hissi kaybı ve pozisyon hissi ile karakterize edilir ve yaralanma tarafının aynı görüntü zayıflığından muzdarip hastalar. Çoğunlukla, durum sırtta bıçaklama veya omurilikte zorlanma yaratan bir kazadan sonra oluşur. Silah yaraları da durumun gelişimine katkıda bulundu. Bu nedenle, özellikle kaza gibi kaba bir deneyimden sonra, sırtınızdaki herhangi bir problemi fark etmeniz halinde bir tıp profesyonelini ziyaret etmeniz önerilir.
Ham dokunmatik elyaflar, spinotalamik yolun içinde bulunur ve bu lifler yerinden çıkarıldığında, hasta dokunduklarını söyleyemez; ancak yalnızca birinin dokunduğunu bilecek. Bu hem ince hem de ham dokunma kaybına yol açar ve bu, kişinin yaşam beklentisini etkileyebilecek bir konudur.
Yaşam beklentisi üzerine yapılan raporlar, tedaviyi kucaklayanların, işaretlerin ortaya çıkması durumunda, durumun ciddiyetiyle gelen zararlı etkilerden kendilerini koruyabildiklerini göstermektedir.
Herhangi bir kusuru ortaya çıkarmak için omuriliğin görüntülenmesi için en iyi seçenek Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI) kullanmaktadır. Birinin, doğru eylem yolunu belirlemenize yardımcı olacak teşhisler için iyi donanımlı herhangi bir kliniği ziyaret etmesi önerilir. Hastalar ayrıca vücut sistemleri işlevleri, durumun etkileri ve yaşam beklentilerini kontrol altında tutmak için nasıl başa çıkacakları konusunda bilgilendirilmelidir.
Brown-Sequard Sendromu omuriliğin bir kısmının hasar görmesine neden olur. Sendromun en sık görülen vakaları arasında, merminin veya bıçak yaralarının penetrasyonu gibi travmatik yaralanmalar, durumun o kadar kolay yayılmasının başlıca sebepleri olduğu için vurgulanmıştır. Beyin omurilik sıvısının boşaltılması gibi olağandışı etiyolojiler de vurgulanmıştır.
Sendromun çeşitli travmatik olmayan nedenleri ortaya çıkmıştır. Buna diğerleri arasında tümör, disk hernitasyonu, radyasyon, sifiliz, menenjit ve intravenöz ilaç uygulaması da dahildir. Vurgulanan vakalarla karşı karşıya olduğunuzda, omurganızın potansiyel risklerinin farkında olmalısınız ve önleyici bir önlem olarak profesyonel rehberlik etmeniz önerilir.
Brown-Sï¿quard sendromu yaygın olmamasına rağmen, bireylerin yaşam beklentilerini tehdit edebileceğini gösteren istatistiksel kayıtlar bulunmamaktadır. ABD'de travmatik SKY'ların görülme oranı, her yıl 12.000 davada ve Brown-S�quard sendromundan% 2-4 oranında etkilenecektir. Bununla birlikte, sendromdan muzdarip en fazla kişi bilinmiyor ve küresel olarak 273.000'den fazla olabilir.
SCI veri tabanına göre 2010 yılından beri omurilik yaralanmalarının en az yüzde 67'si beyaz nüfusta, yüzde 24,4'ü Afrikalı Amerika'da gerçekleşti. İspanyolların bugüne kadar vakaların yüzde 7,9'unu oluşturduğu ve kalanların 0,7'si diğer ırk gruplarına kaydedildi. Erkekler bu yaralanmaların çoğunu dişilerden daha çok çekmişlerdir ve nüfusa dayalı istatistikler omurga yaralanmalarının 16-30 yaşları arasındaki insanlarda daha fazla olduğunu ortaya koymuştur.
Sendromda motor iyileşme etkileyicidir. Yaralanmadan sonraki ilk iki ayda birden fazla iyileşme gerçekleşir. Hasarın ciddiyetine bağlı olarak iyileşme süreci iki yıla kadar sürebilir. Tamamlanmamış yaralanmalar teşhisi konan birçok hasta başlangıç muayenesinde ambulate edebiliyor.
Brown-Sï¿quard sendromunun uzun vadeli etkileri, yaşlanmaya ve SCI'ya bağlı olanlar ile benzerdir. İlk hastaneye kaldırma sırasında ameliyat yapmak gibi herhangi bir eylem yapılmazsa mortalite oranı yüzde 5.7'dir. Cerrahi müdahale yerine mortalite oranları yüzde 2,7 olarak sabitlenmiştir.