Asperger-syndroom is beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders als een neurologische aandoening die manifesteert als moeite hebben met sociale situaties en non-verbale communicatie. In sommige gevallen wordt de aandoening gekenmerkt door herhalende gedragspatronen en belangen. Asperger is onder een aantal voorwaarden op het autisme spectrum. Als een mildere vorm van autisme, mensen met Asperger hebben meestal een normale intelligentie en taal in vergelijking met andere aandoeningen op het spectrum.
Asperger beïnvloedt 31 mensen wereldwijd, vanaf 2013. Het is niet bekend hoeveel Amerikanen lijden Asperger vanwege de moeilijkheid om de juiste diagnose. Ook zullen veel Amerikanen leven met het Asperger-zonder ooit het ontvangen van een formele diagnose.
Asperger Syndroom is moeilijk te diagnosticeren en formele diagnoses worden vaak vertraagd. Er zijn echter een aantal tekenen en symptomen dat de meeste mensen met Asperger zal delen. Deze symptomen zijn onder repetitief, stereotiep gedrag, sociale interactie waardeverminderingen en moeite om te communiceren non-verbaal. Het wordt ook bepaald door de afwezigheid van andere symptomen die zou kunnen voldoen aan de criteria van andere ontwikkelingsstoornissen of schizofrenie.
In sommige gevallen is het moeilijk te onderscheiden van Asperger Syndroom van hoogfunctionerend autisme aangezien beide aandoeningen hebben overlappende symptomen. Voor degenen die zijn gediagnosticeerd, echter, is het meestal gedaan in de leeftijd tussen 4 en 11. Dit proces begint meestal met een vroege screening door een kinderarts, op dat moment, moeten ze observeren het identificeren van tekens, wordt het kind gestuurd voor een meer uitgebreide team evaluatie die meestal ook een neuroloog, psycholoog, psychiater en een aantal andere deskundigen op het gebied van de diagnose van het syndroom van Asperger.
Syndroom van Asperger is geen levensbedreigende aandoening zelf en het optreden van de aandoening lijkt niet primair invloed duurzaamheid en levensduur. Mensen met Asperger-syndroom kunnen verwachten te vallen in de normale grenzen van de levensverwachting op basis van hun geslacht en de locatie in plaats van door hun aandoening.
Dat gezegd hebbende, depressie als gevolg van het hebben van Asperger kan een rol spelen in de levensverwachting te spelen door het hebben van een negatief effect op de zelfmoordcijfers. Volgens een 2016 studie, volwassenen met autisme sterven 16 jaar jonger dan het gemiddelde lid van de algemene bevolking. Het is deze secundaire psychische problemen die uiteindelijk hebben de meeste invloed op de levensverwachting van mensen die lijden aan het syndroom van Asperger, in tegenstelling tot de stoornis zelf die een impact hebben op de lichamelijke gezondheid die resulteert in een kortere levensduur.
Terwijl de levensverwachting van mensen met het syndroom van Asperger lijkt niet te worden beïnvloed door de aandoening, de kwaliteit van het leven kan vaak worden negatief beïnvloed. Voor mensen met Asperger, er een toename in prevalentie van psychiatrische aandoeningen, zoals angststoornissen en depressie. Hoewel deze kwesties een leven voor sommigen kan duren, de effecten op lange termijn zijn positief, met de meeste symptomen steeds beter met de tijd. Sociale stoornissen echter bevindt zich meestal bij mensen tijdens hun leven, maar het kan worden behandeld door een aantal verschillende werkwijzen, waaronder gedragstherapie.
Hoewel mensen met het syndroom van Asperger een hoge cognitieve potentieel vertonen, ze meestal thuis te blijven en alleen te werken. Mensen met Asperger hebben vaak het gevoel een gevoel van "anders-ness", wat kan leiden tot terugtrekking uit de samenleving. Volwassenen met Asperger, kan daarom een resulterende gevoel van angst, stress, hyperactiviteit, agressie voelen en worden onoplettend en obsessief.
Voor mensen met as, kan een normale, gezonde levensstijl worden bereikt, vooral afhankelijk van de ernst van de aandoening. Hoewel de hogere prijzen van depressie en angst worden genoteerd bij volwassenen, kunnen kinderen die lijden aan Asperger de ernst zien van hun symptomen te verminderen met de leeftijd, maar nooit helemaal verdwijnen. Toch, in vergelijking met stoornissen op het autisme spectrum, het syndroom van Asperger zal niet direct van invloed op de levensverwachting op een significante manier.