Cervicale Myelopathy treedt op wanneer het deel van het ruggenmerg in de nek beschadigd. Deze voorwaarde begint bij de basis van de schedel en gaat door tot aan de eerste zeven wervels sluiten. In de meeste gevallen, de aandoening ontstaat als gevolg van de compressie van de botten die het ruggenmerg, voornamelijk vanwege slijtage dat gebeurt als men ouder. Levensverwachting rapporten tonen aan dat als preventieve maatregelen worden omarmd, zou men leven om nooit Cervical Myelopathie, zelfs voorbij de leeftijd van 70 jaar.
Vanwege het feit dat het ruggenmerg heeft verschillende zenuwimpulsen naar andere gebieden van het lichaam, zullen patiënten die lijden aan cervicale Myelopathie verschillende symptomen. Dit komt meestal voor individuen die 50 jaar of ouder, maar het is raadzaam het advies van een medische professional wanneer een van de symptomen die tot cervicale Myelopathie worden gevoeld.
Het menselijk ruggenmerg is een combinatie van 24 genoemd wervelsegmenten. Deze botten zijn gestapeld bovenop elkaar, met zeven kleine daarvan begint bij de basis van de schedel, die de hals (cervicale wervelkolom). Cervicale spondylotische Myelopathie invloed op de cervicale wervelkolom.
Ruggenmerg en zenuwen De menselijke ruggengraat loopt van de schedel en strekt zich uit over de wervels in een middendeel aangeduid als het centrale kanaal. Door openingen in de wervels, meerdere zenuwen vertakken die overdrachtsberichten van de hersenen naar de spieren en vice versa. Als een deel van deze opstelling is aangetast of veranderd, kan men krijgen in ernstige gezondheidsproblemen en dit kan een ernstige bedreiging voor de levensverwachting van een persoon.
Cervicale spondylotische Myelopathie wordt veroorzaakt door degeneratieve veranderingen die invloed hebben op de wervelkolom als men ouder wordt. Deze veranderingen voorkomen in de schijven en wordt ook wel artritis of spondylosis. De levensverwachting van iemand die lijdt aan artritis is iets lager dan dat van een individu dat vrij is van de oorspronkelijke staat. Merk op dat deze zijn normale veranderingen die iedereen kan overkomen, van middelbare leeftijd of ouder. Sommige patiënten ervaren pijnlijke symptomen, terwijl anderen dat niet doen totdat de toestand is op zijn hoogtepunt, en professionals moeten nog een verklaring aan het laatste geval krijgen.
Uitlopers van de botten. Als men ouder, de schijven vormen de ruggengraat ook leeftijd en verliezen hun lengte door slijtage, hetgeen leidt tot een uitbuikeffect. De schijven water, iets dat hen verstijft als gevolg van uitdroging te verliezen ook. Deze gebeurtenissen leiden tot de afwikkeling of instorten om de schijf ruimte en hoogte.
Bijgevolg is de wervels breien dicht bij elkaar. Normaal, wanneer het lichaam zintuigen enkele tekortkomingen in de botstructuur, meer bot (sporen) worden gevormd rond de schijf om versterking te bieden. Dit verstijft verder de wervelkolom en maakt het kanaal van de wervelkolom smal.
Hernia. Discusherniëring treedt wanneer het midden van de rug drukt tegen de buitenste ring. Als deze schijf wordt gedragen, wordt het gemakkelijker om de kern door te knijpen, waardoor het ruggenmerg en zenuwen drukken.
Cervicale Myelopathie kan ook ontstaan als gevolg van andere factoren die leiden tot de compressie van het ruggenmerg. Een geregistreerde gevallen rubriek reumatoïde artritis die een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem lanceert een aanval op de weefsels. In dit geval, de immuuncellen aanval het membraan lijnen beschikbaar in de gewrichten.
Typisch Cervical Myelopathie gebeurt geleidelijk en de symptomen verschijnen langzaam en gestaag te verhogen voor meerdere jaren. Echter, bij sommige patiënten, de toestand verslechtert snel. Als deze symptomen vroeg genoeg, waar veel mensen niet doen worden gedetecteerd, dan kan er geen effect op de levensverwachting van patiënten omdat de behandeling kunnen zijn voor de effecten van cervicale Myelopathie tegengaan.
De meeste patiënten hebben de volgende symptomen:
Zodra u uw medische geschiedenis met uw arts te bespreken, wordt u gevraagd om de symptomen u geconfronteerd voor een bepaalde periode te vermelden. De arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om na te gaan of er sprake is van veranderingen. Andere tests omvatten X-Ray beeldvorming en MRI-scans.
Als niet-chirurgische behandeling geen verlichting biedt wel om uw klachten, kan de arts kiezen voor een chirurgische behandeling, die effectiever is.