Guillain-Barr� syndroom is een zeer ernstige en agressieve aandoening van het perifere zenuwstelsel. Mits de patiënt een beginstadium overleeft, wordt niet geacht levensverwachting.
De belangrijkste bedreiging voor het leven is niet de aandoening zelf, maar complicaties ervaren tijdens de acute vroege periode. Mits men navigeert deze risico's en de ziekte gaat in remissie is er geen bewijs dat de levensverwachting wordt beïnvloed. Het is gemeld dat minder dan één procent van de getroffenen ontwikkelen complicaties en minder dan dit percentage sterven.
Het syndroom wordt veroorzaakt door het immuunsysteem aanvallen van de zenuwen die de hersenen in staat om de spieren in het lichaam te controleren.
Omdat de capaciteit van de hersenen om de spieren te controleren verminderd verschillende symptomen ontwikkelen. Patiënten zullen spierpijn en gevoelloosheid, wat kan leiden tot moeilijkheden bij het lopen en balanceren ervaren. De gevoelloosheid kan dan geleidelijk ontwikkelen, wat leidt in potentie tot volledige verlamming.
De meest gevaarlijke ontwikkeling is wanneer de spieren gevoelloosheid is opgebouwd rond het hart en de longen, wat kan leiden tot hartfalen en ademhalingsproblemen en dood.
Het is niet bekend in dit stadium wat veroorzaakt de aandoening te ontwikkelen. Het blijkt dat virale of bacteriële infecties zoals griep, bacteriën in minder gekookte kip en HIV kan het syndroom veroorzaken.
Patiënten zullen hetzij in een algemene afdeling, een neurologische afdeling of in een Intensive Care Unit worden behandeld, afhankelijk van hoe ziek ze zijn. Er zijn twee belangrijke behandelingen voor de aandoening zelf: intraveneus immunoglobuline en plasma-uitwisseling. Beide behandelingen vallen de antilichamen in het bloed die van invloed zijn de perifere zenuwen.
Het is mogelijk dat een patiënt hulp bij de ademhaling nodig als de verlamming veroorzaakt problemen in de longen. Het is gemeld dat vijfentwintig procent van die patiënten syndroom moet op een beademingsapparaat geplaatst worden voor een tijdsperiode tijdens hun behandeling.
De meeste patiënten herstellen volledig, zonder negatieve effecten op de levensverwachting, hoewel het maanden duren en in sommige gevallen jaren te bereiken. Fysiotherapie, counseling, en ergotherapie kan heel goed worden vereist.
In een minderheid van de gevallen worden problemen op lange termijn ervaren. Deze moeilijkheden hebben de neiging te draaien om spierzwakte. Ze kunnen onder meer niet in staat om zonder hulp, een gebrek aan coördinatie, verlies van evenwicht en problemen met de tastzin te lopen. Sommige patiënten klagen ook van het ervaren van extreme vermoeidheid.
Guillain-Barr� syndroom is een uiterst zeldzame en potentieel gevaarlijke toestand. De verspreiding door het lichaam kan snel en agressief zijn. De gevolgen kunnen ernstig zijn, wat leidt in een klein aantal gevallen tot de dood.
Het is zeer belangrijk om behandeling te verkrijgen snel na het begin van de aandoening.
Als het syndroom wordt gediagnosticeerd in een vroeg stadium en de patiënt nauwlettend gevolgd is er een zeer kleine kans op overlijden of invaliditeit.
De meerderheid van de patiënten herstellen volledig en er is geen bewijs dat hebben ervaren het syndroom levensverwachting is op geen enkele manier verminderd.